De onderzoekers van de HAN Martina de Witte

We onderscheiden 2 typen muziekinterventies: luisterinterventies, waarbij naar bestaande afspeellijsten wordt geluisterd, vaak zonder therapeut, en muziektherapie, aangeboden door een therapeut. Muziektherapie laat sterkere effecten zien, blijkt uit mijn onderzoek. Een muziektherapeut heeft dus meerwaarde; die stemt namelijk direct de muziek af op wat de client laat zien. Bijvoorbeeld door het tempo van de muziek op te voeren of juist het volume te verlagen. Daarmee kan de therapeut het stresslevel van de ander beïnvloeden.

Door de effecten en inzetbaarheid van muziek als interventie bij stress opnieuw te onderzoeken en overall effecten te berekenen. En door therapeuten uit de klinische praktijk te bevragen welke interventies zij toepassen en werkzaam vinden. Hierdoor baseer je je als onderzoeker niet alleen op informatie uit gerandomiseerde trials, maar ook op de visie en mening van experts die de praktijk goed kennen.

Iedereen heeft wel wat met muziek, en veel mensen zetten muziek (vaak onbewust) in om emoties of stress te reguleren. Helaas is het nog niet zo dat muziektherapie in het basispakket zit van de zorgverzekering, of dat artsen en psychologen doorverwijzen naar een muziektherapeut. Niet iedereen heeft daardoor toegang tot deze ervaringsgerichte vorm van therapie, die soms gewoon beter aansluit dan de reguliere vormen van behandeling.

Zorgbehoevende ouderen en mensen met een verstandelijke beperking die extra kwetsbaar zijn voor de gevolgen van stress, vinden minder aansluiting in meer cognitieve vormen van therapie. Juist zij hebben baat bij muziektherapie. Door meer kennis te vergaren over de effecten van muziektherapie, kunnen we dit voor elkaar krijgen. In Nederland is dit het eerste onderzoek wat zich hierop toespitst. Ik voel me vereerd dat ik dit naar voren mag brengen en hoop hiermee de klinische praktijk te ondersteunen.