Gezondheid Lisbeth Verharen: gezondheidsverschillen moeten kleiner

Het verkleinen van gezondheidsverschillen is 1 van de 4 thema’s uit de preventienota Gezondheid breed op de agenda van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. In de nota over het Gezondheidsbeleid 2020-2024 staat dat in 2024 de levensverwachting van mensen met een lage sociaal-economische status (SES) toegenomen moet zijn. Ook moeten wijken en buurten waar de gezondheidsachterstand groot is voorrang krijgen bij gezondheidsbevordering via de leefomgeving.

Lector Versterken van Sociale Kwaliteit Lisbeth Verharen is programmamanager van het zwaartepunt Health: “Het verkleinen van gezondheidsverschillen is precies waar we de afgelopen tijd op hebben ingezet en waar we ons de komende jaren op richten. Bijzonder is vooral dat de overheid het verkleinen van gezondheidsverschillen in een breder perspectief plaatst. Dit doen we bij de HAN net zo. Om verschillen te verkleinen is er meer nodig dan stimuleren dat mensen gezonder leven, beter eten en meer bewegen. De sociale omgeving, de fysieke omgeving, werk, wonen, financiën; álles telt mee. We ontwikkelen bewust niet alleen maar interventies die een gezonde leefstijl bevorderen, of die gericht zijn op wat de doelgroep zélf kan veranderen.”

Verharen: “In projecten als de Mentaal Gezonde Zaak en Succesvol ouder worden hebben we aandacht voor de werkomstandigheden van mensen met een lage sociaal-economische status. Ook richten we ons op wat werkgevers kunnen doen om laaggeschoolde medewerkers binnenboord te houden. Dat is nodig als je weet dat werken een positief effect kan hebben op de gezondheid. De overheid zit ook op deze lijn. Zij ziet net als wij diverse aangrijpingspunten om op verschillende niveaus gezondheidsverschillen te verkleinen.” En dat is geen makkelijke opdracht, erkent Verharen. “Het is echt een uitdaging om een groot maatschappelijk vraagstuk als dit in gezamenlijkheid op te pakken.”

Om aan de slag te kunnen met het verkleinen van gezondheidsverschillen, is een interdisciplinaire aanpak nodig. Verharen: “Het idee is dat we samen pas écht verschil kunnen maken als we over de grenzen van verschillende domeinen heen kijken. Daarbij moeten we de verbinding tussen het medisch domein en bijvoorbeeld het sociaal domein, werk en inkomen, wonen, techniek, digitale innovaties en zelfs duurzaamheid weten te leggen. Ook dát doen we al volop binnen de HAN. Wij zijn groot voorstander van die integrale manier van denken. De leergemeenschap als Technology for Health is daar een perfect voorbeeld van.”

De overheid staat – net als de HAN – niet voor een makkelijke opdracht, erkent Verharen. “Het is echt een uitdaging om een groot maatschappelijk vraagstuk als dit in gezamenlijkheid op te pakken. Maar laten we die complexiteit omarmen. En laten we deze nota als een uitnodiging zien om alle kennis die wij als HAN in huis hebben te bundelen en met onze partners toe te passen in buurten en wijken. Door deze nota van de overheid durf ik met 100% zekerheid te zeggen dat we als HAN op de goede weg zijn!”