Kroon op carrière van Marian Adriaansen

Marian Adriaansen heeft een lange en veelzijdige loopbaan bij de HAN achter de rug. Zij is zowel docent, directeur Verpleegkunde, onderzoeker als ook lector Langdurige Zorg en Innovatie in de Care geweest.

Marian gaat altijd uit van het perspectief van patiënt én student en legt dan steeds verbinding tussen onderwijs, onderzoek en praktijk. Haar focus richt zich op impact en validering van nieuwe zorgtechnologie en eHealth in de praktijk van chronische zorg. Welke toegevoegde waarde heeft technologie voor zorgafhankelijke langdurig zieken, ouderen en zorgprofessionals?

Netwerk- en onderzoeksorganisatie iXperium Health organiseerde voorafgaand aan het afscheidsprogramma een speciale editie van de jaarlijkse Technology Talks. Dit keer over inzet en meerwaarde van Artificial Intelligence (AI). In het bericht Tijd van pilots is voorbij; zet nu de volgende stap met koude techniek in warme zorg staat de samenvatting met link naar de opname.

Marian nam zelf deel aan de paneldiscussie. ''AI is geen extraatje naast de ‘gewone’ zorg. Technologie, ICT en AI worden integraal onderdeel van de normale beroepsbeoefening in de zorg en de normale zorgplannen. Niet als iets ernaast, maar wel degelijk ter vervanging van. Het is dus zaak te kijken hoe en waar je technologie inzet.'' Zo stelt Marian ook in De persoonlijke ontmoeting is niet altijd het beste, een interview in TvZ, waarvan zij zelf hoofdredacteur is. 

Het was een sprankelende editie van Technology Talks. Marian: ''Een mooi symposium met een vooruitblik op de rol die data en AI in de zorg moeten gaan spelen om het personeelstekort op te vangen en de kwaliteit van zorg toch te handhaven. Ook in het onderwijs is er nog veel te doen om dit te realiseren.'' Na Technology Talks was het tijd voor het afscheidspogramma voor Marian zelf.

''We willen niet, maar vieren nu tóch een afscheidsfeestje,'' zei Christine de Vries, directeur Academie Gezondheid en Vitaliteit (AGV), bij de start van het programma. ''Marian: een landelijk rolmodel en boegbeeld voor het verpleegkundig domein. Jij hebt kilometers gemaakt in onderzoek voor, in, binnen en buiten de verpleegkunde. In bestuursfuncties en ook als hoofdredacteur van TvZ. In ons managementteam AGV bracht jij het ‘speelse’ in: veel (zelf)relativering en humor. Terwijl je daarbij juist ook altijd vol kennis het grote geheel voor ogen hield.''

Bridget Kievits sprak vervolgens namens het College van Bestuur (CvB) van de HAN: ''Met de pensionering van Marian neemt niet zomaar iemand afscheid van de HAN. Want wie 35 jaar bij de HAN -en haar voorgangers- op de manier heeft gewerkt en in de rollen waarin jij dat hebt gedaan, mag en kan met recht een icoon worden genoemd. Jij hebt bovendien veel betekend voor de zorg in Nederland en met name ook voor de vernieuwing daarin.'' 

''Innovatie in de Care, het lectoraat van Marian, richt zich op de rol die technologie kan spelen in het leven van kwetsbare chronisch zieken en ouderen. Daarbij is, naast kwaliteit van zorg, de kwaliteit van leven en autonomie altijd een belangrijke parameter geweest,'' aldus Bridget. ''Marian, jouw enorme inzet voor het vak, de studenten en patiënten is opgemerkt. Jij hebt écht het verschil gemaakt in al die jaren. Daar zijn wij jou als CvB zeer dankbaar voor.’’

Het programma bestond daarna verder uit verrassende voordrachten door collega’s vanuit diverse geledingen van AGV. Het laatste woord was uiteraard voor Marian zelf in haar toespraak met de titel: Driehoekskunde en driehoekskunst. 

Als het om kwaliteit van zorg gaat, dan moet volgens Marian technologie juist volop worden ingezet voor preventie. ''Wat zorgbehoud betreft spelen niet alleen grote problemen op het gebied van schaarste aan personeel. Daarnaast doen zich ook problemen voor bij de implementatie van zorgtechnologie. Er worden telkens opnieuw heel veel pilots uitgevoerd zonder het gebruik van lessons learned. Het gevoel van urgentie voor de inzet van technologie in de praktijk is nog beperkt. De WMO zou eigenlijk robots moeten financieren, in plaats van alleen rolstoelen en trapliften.''

Aan de hand van een virtuele casus liet Marian een 'vrolijke' vooruitblik zien op inzet van zorgtechnologie, AI en ICT in haar eigen toekomst over 10 jaar. Haar kinderen blijken dan echt niet te willen verhuizen om mantelzorgers voor hun ouders te worden. Ze monitoren hen liever op afstand. Via dashboards wordt -uiteraard ook geheel volgens statistische scores- een aantal selectieve aspecten van de leefwijze van de ouders in kaart gebracht en gevolgd. Het blijkt dan bijvoorbeeld te gaan om rookgedrag en slaapritme.

Marian eindigde -geheel in lijn met haar vrolijk relativerende stijl- met de vertoning van een vermakelijk filmpje. Daarin gaat het om de spanning tussen technologische controle en ruimte voor individuele autonomie van een oudere man alleen in zijn thuissituatie. Hij is aanvankelijk beduusd door alle hem omringende en 'sturende' technologie. 

Met hulp van eigen inventiviteit lukt het hem toch om eigengereid invloed uit te oefenen en ook weer zelfsturend te worden. Dát is waar het Marian om gaat. Zij heeft haar visie weer vol verve, met een knipoog en hoop overgebracht. Het gaat altijd om een combinatie van kwaliteit van zorg én individuele kwaliteit van leven.