367559 Coverfoto / headerfoto zo vader zo zoon, 3 paar schoenen naast elkaar

Dochter Michelle (25) wees vader Michael (58) 2 jaar geleden op een vacature bij de HAN. Hij werkt in de ICT, zij studeert deze maand af aan de opleiding Social Work. Tijdens haar studie ging Michelle op zichzelf wonen, maar ze bleef in de buurt: in Nijmegen, op 400 meter afstand van haar ouders.

Zo vader, zo dochter?  

Michelle: “In onze manier van communiceren hebben we allebei rust in onszelf. In dat opzicht lijken we op elkaar. We zijn allebei ook goed in dingen uitstellen..”
Michael: “Alles op het laatste moment doen. Onder druk weet je dat je moet presteren. We zijn beiden best wel eigenwijs. Verder delen we de interesse in technische dingen. Als ik iets ga repareren of in elkaar zetten, vindt Michelle het leuk om dat te volgen en mee te doen. Dat is grappig om te zien.” 

Michelle: “Daar zijn we allebei een pietje-precies in. Een tijdje heb ik er over nagedacht om net als mijn vader de ICT in te gaan, maar uiteindelijk heb ik voor de zorg gekozen. Daar haal ik nog steeds veel plezier uit.” 
Michael: “Het zorgzame heeft Michelle van haar moeder. Zij is altijd zorgzaam en geïnteresseerd in de medemens. Als iemand in de problemen zit, probeert haar moeder waar mogelijk te helpen. Zij (haar moeder, red.) heeft daar niet haar beroep van gemaakt, maar heeft dat wel van nature.” 

Allebei op de HAN: toeval of vooraf bedacht?  

Michelle: “Voordat ik Social Work ben gaan studeren, heb ik de mbo-opleiding Verpleegkunde gevolgd op het Rijn IJssel in Arnhem. Voor mijn vervolgstudie wilde ik graag in Nijmegen blijven, dus kwam ik automatisch bij de HAN uit. Dat vond ik meteen een leuke plek. De HAN is voor mij lekker dichtbij, binnen 5 minuten ben ik met de fiets op de campus. Die keuze bevalt me nog steeds goed.” 

Michael: “Voordat ik bij de HAN ben gaan werken, heb ik lang in de financiële sector gewerkt. De laatste tijd via detachering, wat op een lager pitje kwam te staan door corona. Toen vertelde Michelle me dat ze op LinkedIn een vacature bij de HAN had gezien, als IT Auditor. Dat leek haar iets voor mij. Onder het motto ‘nooit geschoten is altijd mis’ heb ik gesolliciteerd. Het leek mij leuk om van een financiële instelling naar een onderwijsinstelling te gaan. Dat is toch een andere cultuur. Verder is de HAN dichtbij en spreekt het vakgebied informatiebeveiliging me aan. Met dank aan Michelle werk ik nu bij de HAN!” 

Wat spreekt je aan bij de HAN? 

Michael: “De collega’s. Binnen de HAN heerst er een familiaire cultuur. Samen zetten we de schouders eronder. Dat heb ik met name gemerkt tijdens de opvolging van het datalek. Een enorme hoeveelheid werk kwam op onze afdeling af. We hebben niet alleen met ons eigen team, maar met collega’s uit de hele organisatie antwoord gegeven op de enorme hoeveelheid vragen en reacties. Die collega's hebben zich vrijwillig aangemeld om dit te doen.” 

Michelle: “Bij Social Work hebben we een eigen vleugel, op de campus in Nijmegen. De docenten zijn altijd aanspreekbaar, je weet ze te vinden. Dat vind ik erg prettig, ik miste dat dan ook toen ik de afgelopen 3 maanden in Griekenland zat voor mijn minor Global Health. Vanaf het 1e jaar zit ik ook bij studieverenging Swere. Daar leer je nieuwe mensen kennen en kun je andere studenten helpen met hun vragen. Docenten zijn daar ook bij betrokken, dat is leuk.” 

Volg je elkaar, bij de HAN? 

Michael: “We komen elkaar eigenlijk niet tegen op de HAN. Eerst vanwege de coronamaatregelen natuurlijk, we hebben een hele periode thuis moeten werken. Via Teams werken we samen en vergaderen we, daarom was het niet nodig om naar kantoor te komen. Mijn standplaats is Arnhem, maar een aantal collega’s van ICT werken in Nijmegen. Daar had ik Michelle tegen kunnen komen, maar zij was toen al verder in haar studie en ze was weinig op de HAN.” 
Michelle: “Ik was toen 4 dagen in de week op stage en maar 1 dag op school. In coronatijd had ik continue online lessen en als ik fysiek les had, was het vaak op vrijdag. Mijn vader werkte dan een halve dag of was vrij, dus we liepen elkaar net mis.” 
Michael: “Sowieso zijn wij als ouders betrokken bij hoe het met Michelles studie loopt. We zijn haar zelfs in Athene op gaan zoeken, tijdens haar minor.” 

3af07ca2-0cfa-11ee-8343-02565807075b Een foto van vader Michael en dochter Michelle Lambertus. Geplaatst door HB.

Informeer je elkaar over dingen die op de HAN spelen?   

Michael: “We hebben het er tijdens het eten weleens over, wat onze ervaringen bij de HAN zijn. En soms hebben we contact over applicaties van de HAN. Als Michelle tegen me zegt: ‘ik kom niet in systeem X’, dan kijk ik snel of er een storing is.” 

Is je vader een echte HAN-medewerker? 

Michelle: “Mijn vader vind ik zeker een echte HAN-medewerker. Hij is een open en vriendelijke man, dat past in de cultuur van de HAN.” 

Wat voor type student is je dochter? 

Michael: “Wat ik bewonder aan Michelle, is dat ze met studievereniging Swere erg betrokken is bij de opleiding en bij andere studenten. Ze heeft een lange weg bewandeld, van vmbo-t naar mbo-verpleegkunde en nu hbo-Social Work. Ze heeft doorzettingsvermogen, dat vind ik mooi. Dat ze dit ook weer gewoon gaat halen, daar ben ik trots op!” 

Michelle: “Ook dankzij jullie natuurlijk. In eerste instantie twijfelde ik na het afronden van mijn mbo-opleiding over doorstuderen. Wil ik het wel, kan ik het aan? Mijn ouders zeiden: ‘doe het maar gewoon, probeer het en kijk waar het op uitloopt.’ Zodoende zit ik nu in mijn laatste jaar, in de laatste maand!” 

Wat betekent Open Up New Horizons voor je? 

Michael: “Het is een mooi motto. Als je op de HAN studeert of er werkt, maak je het mogelijk dat studenten en docenten nieuwe horizonnen ontdekken. Voor mij gaat ‘Open Up New Horizons’ om de ontwikkeling van jezelf als mens. Daar is onderwijs inherent aan. Als dat het streven is, is dat een mooi streven! Als afdeling word je er ook op die manier aan herinnerd. Dat is de reden dat ik elke dag aan het werk ga. Onderwijs en onderzoek ondersteunen met een veilige IT-omgeving om individuen zich te laten ontwikkelen.” 

Michelle: “Ik ben deze studie aangegaan en ik kijk wel waar ik kom. Wat de studie mij heeft geboden, is dat ik werk ga vinden wat ik leuk vind. En daarmee open ik weer een nieuwe horizon, ik ga mijn passie volgen.” 

Meer lezen?

Martin en Vera

Vader Martin en dochter Vera kozen toevallig allebei voor de HAN: de een als docent, de ander als student. Beide zijn ze eigenwijs en leergierig.

8c873ba8-0cf7-11ee-a8eb-02565807075b Een foto van vader Martin en dochter Vera Bos. Bij het interview Zo vader, zo dochter. Geplaatst door HB.

Beatrix en Lucas

Moeder Beatrix en zoon Lucas kozen allebei voor een HAN-studie. Beatrix rondde Beeldende Therapie af; Lucas is van de techniek. De HAN gaat met regelmaat over de tafel. Logisch, als je partner/vader Rob Verhofstad heet.

358071 Een foto van moeder en zoon Verhofstad. Geplaatst door HB.

Melanie en Mirke

Een leven lang ontwikkelen? Daar weet moeder Melanie alles van. Grote kans dat haar leergierige dochter Mirke haar achterna gaat.

375167 Een foto van moeder en dochter voor bij het interview met Melanie en Mirke. Geplaatst door HB.

Carsten en Kirsten

Niet alleen hun voornamen lijken op elkaar, Carsten en Kirsten hebben meer gemeen. De kopietjes van elkaar zijn dol op verandering.

d53820d4-0cf6-11ee-a9f1-02565807075b Foto bij het interview met vader Carsten en dochter Kirsten. Geplaatst door HB.