Zo vader, zo dochter

Zo vader, zo dochter?

Eva: “Jazeker. Niet qua uiterlijk denk ik, daarin lijk ik meer op mijn moeder, maar qua koppigheid, dat heb ik wel van mijn vader. Verder heb ik ook de liefde voor koken van mijn vader meegekregen uit onze jeugd. Mijn vader bakte elk weekend een appeltaart, dus dat zal ik altijd wel meenemen.”
Benno: “Ja, vind ik wel. We zijn allebei koppig en ook doorzetten is iets wat wij beiden doen. Verder hebben we ook wel dezelfde interesses, zoals de liefde voor dieren. Ook zijn we beiden nieuwsgierig en letten we goed op elkaar als we met mensen omgaan. Maar met name koppig zijn, is iets wat wij beiden hebben.”

Allebei op de HAN: toeval of vooraf bedacht?

Benno: “Dit was echt puur toeval. Ik heb zelf eerder een opleiding bij de HAN gedaan: Verpleegkunde. In 2007 heb ik de post-hbo-opleiding Casemanagement GGZ gevolgd, en in 2021 ben ik weer naar de HAN gekomen, omdat ik inmiddels wel wist dat de HAN fijne en goede opleidingen heeft. Nu doe ik de opleiding Ervaringsdeskundigheid in Zorg en Welzijn.”
Eva: “Dat is echt compleet toeval. Ik wilde de pabo doen en ik wilde uiteindelijk ook heel graag in Nijmegen wonen. Ik woon daar nu samen met mijn vriend en dat was wat wij ook wilden, samen. Verder zit ik zelf op de Kapittelweg 35. Ik vond het gebouw alleen al heel gaaf en er hangt een fijne sfeer. Sowieso Nijmegen, de stad, zit er wel in bij ons.”
Benno: “Dat je Nijmegen een fijne stad vindt, komt natuurlijk ook omdat wij als ouders er hebben gewoond.”
Eva: “Dat klopt, mijn vader heeft in Nijmegen gewoond met oma, dus het is ook wel een stad die een beetje in onze familie zit!”

Wat spreekt je aan bij de HAN?

Eva: “Voor mij de relaxte sfeer. Vooral met studiegenoten en docenten. Je kan gewoon iedereen aanspreken, men is heel toegankelijk. Iedereen is ook altijd bereid om problemen op te lossen. Ik heb wel eens wat dingetjes waar ik mee zit en ik kan hiermee bij een studieloopbaancoach terecht. Ik heb bijvoorbeeld ADD en dan krijg ik extra toetstijd daarvoor. Verder praat ik dan wel eens met die studieloopbaancoach, het is heel erg fijn dat de HAN dat aanbiedt.”
Benno: “Vooral de relaxte sfeer, de omgang met elkaar en de verdieping die ik bij de HAN kan vinden in andere onderwerpen. Ook de saamhorigheid daarin en dat je ook echt met medestudenten aan opdrachten kan werken.”

Volg je de ander veel?

Eva: “Ja, mijn vader komt weleens op bezoek. We studeren allebei in Nijmegen, dus als hij eerder klaar is, komt hij even koffie drinken. Laatst zaten wij toevallig allebei in onze tentamenweken en dan kan je het daar over hebben. Het is vooral heel grappig; ik doe nu dus 2 jaar de pabo en mijn vader is bijna klaar met zijn 1e jaar, ik kon hem dan ook wel bij dingen helpen.”
Benno: “Ja, we kunnen het echt hebben over dingen voor onze studie en ik kan meepraten met Eva, bijvoorbeeld over de studiebelasting en de tijdsindeling. Er zit hierin helemaal geen verschil in leeftijd. Ik ben dan misschien 58, maar dat maakt niks uit. ” 

Jullie moeder/partner studeert ook aan de HAN. Hebben jullie het vaak met zijn drieën over je studie?

Eva: “Mijn moeder is in februari 2021 gestart met Social Work en zit nu in haar 2e jaar, mijn vader is in september 2021 begonnen. Er zat een groot verschil tussen mijn vader en moeder toen zij begonnen aan de opleiding. Mijn moeder had nog wel eens wat hulp nodig; mijn vader heeft het juist gaandeweg uitgevogeld. Mijn moeder had meteen allemaal vragen als: hoe werkt APA?”
Benno: “Ze was echt een huismoeder, die 16 uur per week vrijwilligerswerk deed bij VluchtelingenWerk en Humanitas. Met programma’s als Word en Excel had ze nog niet veel ervaring. Ze had daarom wel wat ondersteuning nodig en dit bespraken we dan ook samen.”

Betrek je elkaar bij je studie?

Eva: “Het is niet zo dat we elkaar echt bij opdrachten kunnen betrekken, want mijn opdrachten zijn gericht op mijn stagescholen. Maar wij vertellen elkaar wel veel over onze studie. Ook tijdens de coronaperiode deelden we alle updates met elkaar.”
Benno: “Vooral privé-dingen en hoe het daadwerkelijk gaat. Dat vind ik belangrijk om te bespreken met elkaar, dus ook gedurende de studie.”

Wat voor student ben je?

Benno: “Ik zou mezelf omschrijven als iemand die in ontwikkeling is: daarin laat ik een lijn zien. Daar haal ik ook positiviteit uit. Soms heb je het weleens moeilijk door persoonlijke omstandigheden, maar ik kan dan wel veerkracht halen uit mijn studie. Verder probeer ik altijd alles op tijd te doen.”
Eva: “Ik ben een echte uitsteller. Ik probeer wel altijd een planning bij te houden, maar vaak begin ik toch pas een week voor de deadline. Ik word namelijk gemotiveerd als die deadline dichterbij komt. Dan denk ik: ja, nu moet ik wel. Verder vind ik het in samenwerkingen niet erg om wat op mij te nemen. Juist bij samenwerkingen wil ik ook wel graag de controle houden. Dit is eigenlijk best gek: ik stel veel uit, maar ben tegelijk ook een controlfreak.”

Wat voor type student is de ander?

Eva: “Mijn vader is een doorzetter en hij is erg gemotiveerd. Ondanks moeilijke omstandigheden zorgt hij er voor dat hij al zijn schoolwerk doet. Wij zeggen ook altijd dat het een beetje een Lindebomen-dingetje is, want wij als Lindebomen moeten doorzetten. Stel, het gaat even minder, dan doen wij altijd ons best om onze doelen te behalen. Dit is iets wat mijn vader ook echt goed doet. Verder verbaasde ik mij over zijn schoolwerk. Hij stuurde een tijd geleden een verslag door en voor een 1e-jaarsstudent die al jaren niet meer heeft gestudeerd, zag dit er echt goed uit!”
Benno: “Eva is een doorzetter. Ze stelt zich kwetsbaar op en daar ben ik weleens jaloers op. Ze is een harde werker!”

Wat betekent Open Up New Horizons voor jou?

Benno: “Dat ik in mijn werk heel veel rollen kan aannemen en dat ik daar nog altijd mee door kan gaan, het is eigenlijk nooit af. Aan mijn leergierigheid wordt dan ook goed tegemoet gekomen in de opleiding die ik nu volg."
Eva: “Ik zie het vooral bij mijn ouders. Zij zijn in de ogen van heel veel mensen ‘oud’, maar ze doen gewoon weer een studie. Op je 50e lekker aan de bak, dat is voor mij Open Up New Horizons. Studeren is voor iedereen en het biedt nog steeds mogelijkheden. Maar ook voor mijzelf is het fijn om de mogelijkheid te hebben om de toekomst helemaal te vormen zoals je wilt.”