Chips en cola-momentje

Meike Geurtsen, 2e-jaars student, is een grensverkenner. Ze gaat het avontuur aan én blogt erover. Deze keer over keuzes maken en de goedbedoelde adviezen die ze krijgt.

286322 Meike Geurtsen

Ik zit in een online les en kijk afwachtend vooruit. Wat voor een verhaal zal er nu komen? Ik leun achterover en dwaal in gedachten af. Met mijn armen nonchalant over elkaar heen gevouwen houd ik me warm. Of we er chips en cola bij willen, vraagt de docent. Wel wat vroeg, om 9 uur ’s ochtends, denk ik nog.

Hij geeft een uitgebreide demonstratie. Gewoon toekijken, luisteren, informatie consumeren. Vooral even nergens moeite voor doen. In 'moeite' zit niet voor niets het woord moe. Maar voor leren moet je nu juist wel moeite doen. 

De docent tegenover me, heeft het door. Zo af en toe is het niet erg als we in de 'chips en cola'-modus zitten. Vandaag blijkt echter geen goed 'chips en cola'-momentje. Snel ga ik er wat actiever bij zitten. Nieuwe kennis opdoen of een vaardigheid eigen maken, daar heb ik toch echt mezelf voor nodig. Hoogste tijd om te focussen! 
Ook al heb ik het de afgelopen dagen voor me uitgeschoven, nu moet ik er toch echt aan geloven. Ik moet me verdiepen in stages, minoren en een eventueel vervolg van de bachelor. Maar hoe maak ik de juiste keuze? Waar ga ik een groot deel van mijn energie voor langere tijd in stoppen?

Natuurlijk moet ik doen wat ik leuk vind

“Je moet vooral doen wat je leuk vindt”, hoor ik van alle kanten. Spontaan krijg ik kortsluiting van zo’n goedbedoeld advies. Natuurlijk moet ik doen wat ik leuk vind. Maar dan krijg ik het wel erg druk, vrees ik. Er zijn veel dingen leuk. Daar schiet ik dus niet veel mee op. Het maakt me onrustig dat ik geen idee heb welke kant ik op wil. 

Of we er chips en cola bij willen….Het zet me aan het denken. Hoe heb ik eigenlijk mijn studiekeuze gemaakt? Plots schieten de adviezen me te binnen die ik kreeg. ‘Je hebt als fysio wel weinig tijd voor iedereen hoor’, en ‘Dat is wel een zware studie’. Gek genoeg hielden zulke opmerkingen me toen niet tegen om voor fysiotherapie te kiezen. Kennelijk vond ik het niet veel moeite om iemand in (te) korte tijd te gaan behandelen. Of om al die Latijnse termen in me op te nemen. En nog steeds vind ik het de moeite waard.

Ondertussen heb ik een stuk duidelijker wat ik wil. Waar ik in gedachten al moe van word, schrap ik meteen van het lijstje. Als ik dan mijn energie ergens in stop, dan liever in iets wat ik de moeite waard vindt. 
Voor iedereen die ‘doe vooral wat je leuk vindt’ adviseert: geniet wat vaker van chips en cola. Dat kost geen moeite en kan ook heldere inzichten opleveren.