HAN-studenten leggen fundament onder laadpaal van de toekomst

Als je thuis de keuken vervangt, blijft de fundering natuurlijk gewoon staan. Maar in ‘laadpalenland’ gaat dat anders. Als een publieke laadpaal na tien jaar vervangen wordt, moet ook de fundering worden vernieuwd. Elke laadpaalfabrikant heeft namelijk een eigen fundering, waardoor de palen niet uitwisselbaar zijn. En een nieuwe fundering heeft weer als gevolg dat óók de netaansluiting opnieuw aangelegd moet worden. Kortom, het vervangen van een laadpaal kost veel tijd en geld.

Bij ElaadNL, één van de key partners van SEECE, ontbrak de capaciteit om zelf een prototype te maken voor de laadpaalfundering. Daarom is een project opgetuigd met studenten van de HAN, een heel concreet voorbeeld van de visie en werkwijze van SEECE. Voor partijen binnen SEECE is samenwerking tussen het onderwijs, onderzoek en werkveld namelijk de sleutel om tot oplossingen voor de uitdagingen in de energietransitie te komen.

Manon Sijben (19), 3e-jaars student Industrieel Product Ontwerpen in voltijd én Werktuigbouwkunde in deeltijd, hield zich onder meer bezig met de gebruiksvriendelijkheid. “Kun je bij de installatie van de fundering overal makkelijk bij? Is het veilig? Is de fundering makkelijk te tillen?” Gert-Jan Maalderink (19), 3e-jaars Werktuigbouwkunde-student, deed vooral onderzoek naar het materiaal. “Ons advies is om voor beton te kiezen. Dat kan CO2-neutraal geproduceerd worden en bestaat uit materiaal dat je na vijftig jaar weer kunt hergebruiken. Dat sluit goed aan bij het duurzame karakter van een laadpaal.” 

Bartelds van ElaadNL: “Binnen de hele energietransitie is dit natuurlijk een kleine innovatie, maar in de publieke laadinfra heeft het een heel groot effect en helpt het bij het versnellen van de transitie. Al die uren arbeid die worden bespaard zorgen ervoor dat technische mensen ergens anders voor ingezet kunnen worden. Daarnaast kunnen oude laadpalen refurbished worden. En het scheelt veel materiaal, want een fundering blijft straks vijftig jaar zitten, terwijl die anders in dezelfde periode vier keer vervangen was.”

Voordat het allemaal zo ver is, moeten alle partijen in de ‘keten’ de fundering nog wel eerst omarmen. De leverancier moet de laadpaal aanpassen, installateurs moeten op een andere manier de paal installeren, eigenaren van de laadpalen moeten anders omgaan met vervanging, netbeheerders moeten veiligheidsinstructies aanpassen en overheden moeten de aanbestedingen veranderen.

“We zijn daarom de afgelopen tijd druk geweest met het creëren van draagvlak hiervoor”, zegt Bartelds. “Dit is een innovatie, die zo voor de hand ligt, dat iedereen de meerwaarde er snel van begrijpt. Neemt niet weg dat het dus de nodige aanpassingen vraagt van allerlei partijen. Wellicht dat studenten van de HAN hierin nog een rol kunnen spelen, maar dat zal dan meer een bedrijfskundig project worden.”

Bovendien inspireerde de omgeving. Drie dagen per week werkten ze bij HAN@Connectr in het Connectr Innovation Lab op het Cleantech Park Arnhem (tot voor kort Industriepark Kleefse Waard), waar ElaadNL en de HAN buren van elkaar zijn. “De werksfeer is er heel fijn, en helemaal bij ElaadNL”, zegt Maalderink. “Er wordt ook continu gewerkt aan allerlei innovaties.” Sijben: “Je krijgt veel mee van wat bedrijven er doen en komt makkelijk mensen tegen aan wie je eens je vragen kunt stellen.” 

Al met al heeft het project de studenten een mooi en leerzaam inkijkje gegeven in de wereld van de energietechniek en energietransitie. Of ze na hun studie daar ook in gaan werken, weten ze nog niet. “Mocht er iets moois voorbijkomen, dan sluit ik het niet uit”, zegt Maalderink. “Het is een jonge markt, waarin nog veel onderzocht en ontwikkeld moet worden. Dat is natuurlijk wel interessant.” In elk geval hebben ze een belangrijke bijdrage geleverd aan het fundament onder de laadpaal van de toekomst.