“Ik kan iedereen aanraden om de stap te zetten naar onderzoek”

Maarten Uijen (30), fysiotherapeut, volgde deze minor én de masteropleiding. Hij vertelt hoe de opleiding zijn dagelijkse werk veel meer veranderde dan hij had gedacht. Hij werkt nu 7 jaar als fysiotherapeut bij Zorggroep Maas en Waal in Ewijk. Onlangs studeerde hij af als Master Neurorevalidatie & Innovatie. Daarvoor volgde hij de afgelopen 2 jaar op donderdagen lessen in Nijmegen. Daarnaast werkte hij 32 uur per week. “Het laatste half jaar ben ik wel een dag minder gaan werken, om mijn thesis te schrijven,” vult hij aan. Zijn onderzoek heet ‘Alles is revalideren’.

“Als je me voorheen had gevraagd naar het belang van onderzoek, had ik gezegd dat het belangrijk is dat er steeds nieuwe kennis komt. En dat we die via collega’s, cursussen en richtlijnen dan in onze praktijk toepassen. Nu zie ik dat het belang van onderzoek veel breder is. Om de revalidatiepraktijk te verbeteren moet je ook zelf, als professional, een onderzoekende houding aannemen en voorbij je dagelijkse praktijk kijken.

“Waar ik wat aan wilde doen, is dat patiënten hier in het revalidatiecentrum, behalve tijdens therapiemomenten, heel passief zijn. Maar hoe verander je dat? Wat kunnen ze doen en vooral: hoe organiseer en implementeer je dat? Als onderzoeker-in-opleiding leer je dan eerst het precieze probleem te achterhalen en vervolgens iedereen mee te nemen in het veranderproces.” Maarten vertelt hoe onderzoek en veranderprocessen in de master Neurorevalidatie & Innovatie bijna hand in hand gaan. En hoe er ten behoeve van verander- en innovatietrajecten in de praktijk continu, bewust en onbewust, gebruik wordt gemaakt van onderzoek. “Zowel mijn collega’s als de revalidanten zelf hebben actief meegedacht via interviews en focusgroepen. Zo kwam ik stap voor stap voorbij de praktische obstakels en staan we nu allemaal achter het project.”  

‘Alles is revalideren’ is kortgezegd een reeks nieuwe interventies. “Als je hier revalideert, mag je ook helpen met tafeldekken en de vaatwasser inruimen bijvoorbeeld. Het zijn alledaagse handelingen die je thuis ook weer moet oppakken en die dan overweldigend kunnen zijn,” legt Maarten uit. “Hier in het revalidatiecentrum hangen nu overal pictogrammen zodat duidelijk is waar het bestek ligt en waar de koelkast is. We hebben ook een e-learning-programma gemaakt over hoe je revalidanten motiveert om die activiteiten uit te voeren.”

“Een belangrijk leerpunt voor mij was dat een actieve, onderzoekende rol onderdeel is van je professionaliteit. Ik heb geleerd hoe ik die rol aanneem en leiderschap kan nemen op het gebied van mijn eigen expertise, mijn eigen onderzoeksgebied. Dat betekende wel dat ik uit mijn comfortzone moest. Nu was ik ineens degene die op de voorgrond kwam en verbeterpunten ging doorvoeren. Nu ben ik het aanspreekpunt over ‘Alles is revalideren’. Als iemand een idee heeft, komt diegene naar mij om te vragen wat ik ervan vind.”
“Ik kan het iedereen aanraden om die stap te zetten naar onderzoek en organisatieverandering. Ik vind het veel leuker dan ik had gedacht. Vroeger zei ik: ik ben en blijf fysiotherapeut, maar dat is nu niet meer zo.”