Werkgever Janneke Stolwijk

Lees ook:

• Mio, Jessica van der Lede: “Ik wil bijdragen aan de verbetering van dwarslaesiezorg'
• Hoofddocent, Erwin Joosten: "Zorgvernieuwing zit straks in het DNA van Jessica"

“Patiënten komen vanuit het ziekenhuis naar onze kliniek om hier te revalideren. Daar help ik ze bij. Na deze periode gaan ze naar huis en blijven ze poliklinisch in behandeling. Daarna zie ik ze jaarlijks terug, dus we zien mensen levenslang allerlei levensfasen doorgaan. Ook mensen met open rug volgen we levenslang. Naast deze zorgtaken doe ik onderzoek en houd ik me bezig met innovatie gericht op secondaire stoornissen. Denk aan pijnklachten en blaasproblemen. Alles is gericht op het eigen regie nemen zodat we mensen met een dwarslaesie weer in hun kracht kunnen zetten. Verder begeleid ik alle mensen in ons team die een onderzoek of opleiding doen. Ik kom bij veel opleidingen om zelf onderwijs te geven.”

“Ik ben de praktijkbegeleider van Jessica. Dat betekent dat ze met al haar vragen bij mij terecht kan. We hadden altijd een vliegend contact met bellen en appen, maar nu tijdens de master hebben we één vast moment op een vrijdag afgesproken om te kijken hoe ik haar kan helpen. Het is maar net wat Jessica nodig heeft.

Jessica doet al langer zorggerelateerde innovatieprojecten binnen onze organisatie, zoals de implementatie van elektrostimulatie in de behandeling. Tevens is ze nu de grootste uitvoerder van een klinische studie die we hebben lopen rondom intensieve trainingen tijdens de eerste fase van dwarslaesie. Dat soort zaken komt wekelijks aan bod. Jessica kijkt altijd breed en ik sla er juist continue paaltjes omheen. Aan een relatief kleiner project zitten veel processen. Ik wil dat ze die doormaakt en mensen meekrijgt. Dat vind ik belangrijker dan de innovatie zelf.”

“Tijdens de Master Neurorevalidatie en Innovatie kom je met veel anderen in aanraking die projecten doen. Al die input zorgt voor een breder blikveld dat die eigen organisatie waar je zelf in zit. Ik verwacht dat ze een breder netwerk ontwikkelt en daardoor een brede kijk krijgt op zaken. Ze weet straks wat er allemaal aan bod komt bij een ontwikkeling en implementatie. Zij weet straks wat erbij komt kijken en kan vanuit de theorie innovatie implementeren.

Het gaat me erom dat ze de processen doormaakt en kan omgaan met het krachtenveld waar ze mee te maken krijgt. Jessica vult straks het gat op tussen innovatie en de praktijk. Daar doet Jessica al veel in, maar ik hoop dat deze master haar meer grond onder haar voeten geeft om zich hierin thuis te voelen.”

“Ze is super enthousiast. Weet mensen mee te krijgen. Daar ligt haar kracht. Ze is sociaal vaardig en nieuwsgierig. Ze stelt altijd vragen, dat is handig voor de master. Ze kent veel mensen binnen de Hoogstraat en praat met iedereen. Van de schoonmaakster tot de Raad van Bestuur. Jessica is heel enthousiast over de opleiding en dat draagt ze ook uit. Die donderdagen zijn zeer stimulerend van haar en dat neemt ze mee naar de werkvloer. Dat draagt enorm bij aan de dynamiek in een zorginstelling. Haar enthousiasme heeft een positieve uitwerking op het hele team. We zijn trots op haar.”

“Het is heel mooi dat je binnen de revalidatie een verdiepingsslag kunt maken met gelijkgestemden rondom innovatie. In een bureaucratische instelling waar nooit tijd en geld lijkt te zijn, is het belangrijk om mensen ruimte te geven om een opleiding te volgen. Met als gevolg een spin-off voor de organisatie. Dat draagt bij aan de professionalisering van het vak.” 

“Dat is nu nog even zoeken. Dat kan ik pas zeggen als het traject gelopen is. Dat is inherent aan iemand een nieuwe opleiding laten volgen.”

“Nog niet. Ik ga ervan uit dat dit nog komt. Het eerste jaar is nog veel gericht op persoonlijke ontwikkeling. Het project dat nu opgestart wordt, probeer ik klein te houden en Jessica denkt dat juist breder beter is. Dat is typisch een voorbeeld waar het goed zou zijn om bij de start van het project samen met Erwin en Jessica te bespreken wat precies de vraag is en hoe dat in de scoop eruitziet.”