SEECE zet in op betrouwbare en betaalbare laadinfrastructuur

Een van de meest zichtbare ontwikkelingen in de energietransitie is de opkomst van vervoersmiddelen zonder verbrandingsmotor. Over een aantal jaar domineren vooral elektrische voertuigen het Nederlandse wegennet, is de verwachting. ‘Dit is niet iets wat kan gebeuren, dit is iets wat gáát gebeuren’, benadrukt Ballard Asare-Bediako, onderzoeker bij het lectoraat Meet- en Regeltechniek.

Asare-Bediako is een van de sprekers op het Future of Charging Symposium. Daar gaat hij het niet zozeer hebben over de opkomst van elektrische voertuigen maar over een ontwikkeling die minder zichtbaar is: de bijbehorende laadinfrastructuur. Het aantal laadpalen groeit, maar hoe deze in de toekomst gemanaged worden is nog niet helemaal duidelijk.

Een groep die zich bezighoudt met de toekomst van laden is het Nationaal Kennisplatform Laadinfrastructuur (NKL). Het NKL brengt beleidsmakers, kennisinstellingen, netbeheerders en marktpartijen bij elkaar. Het platform zet zich in voor snelle uitbreiding van een kostenefficiënt en toekomstbestendig laadnetwerk voor elektrisch vervoer. Dit doen ze onder andere door in partnerschappen kennis te ontwikkelen en te delen.

Het delen van kennis is van groot belang, laat Asare-Bediako weten. ‘Het is belangrijk om te discussiëren over de toekomst van laden. Er is een aantal concrete gebieden waarvan we weten dat ze een belangrijke rol spelen in de toekomst. Dat geeft ons de mogelijkheid om ons voor te bereiden op het uitrollen van de laadinfrastructuur.’

Het symposium in maart bevat twintig sessies die worden gehouden aan de hand van vier thema’s: opschaling, flexibiliteit, data en commerciële voertuigen. De bijdrage van SEECE, in de vorm van de presentatie van onderzoeker Asare-Bediako, richt zich op de flexibiliteit. Dat thema heeft namelijk een directe link met de missie van SEECE: samenwerken aan een betrouwbare, betaalbare en duurzame energievoorziening.

Flexibiliteit is nodig om de impact van elektrische auto’s op het elektriciteitsnet te verkleinen. Als het gros van de Nederlanders zijn of haar auto op hetzelfde moment met een laadpaal verbindt – bijvoorbeeld na werktijd – krijgt de elektrische infrastructuur te maken met een enorme belasting. Het lectoraat Meet- en Regeltechniek, dat nauw betrokken is bij SEECE, doet al jaren onderzoek naar methoden om die belasting te beperken.

‘We hebben onze eigen installatie bij de HAN die we gebruiken om tests uit te voeren. We onderzochten flexibiliteit en keken of het laden van elektrische auto’s het elektriciteitsnet kan helpen. Dat is onze invalshoek. Het energienetwerk is cruciaal. Als dat niet meer functioneert, werkt helemaal niks meer. Daarom is het van groot belang dat flexibiliteit gebruikt wordt om dat net te ondersteunen.’

Het is mogelijk om voertuigen automatisch te laden op momenten, en met vermogens, die gunstig zijn voor het functioneren van het elektriciteitsnet. Bijvoorbeeld wanneer veel zonne- of windenergie wordt opgewekt. ‘Dat kunnen we doen omdat de netfrequentie ons vertelt wat er gebeurt op het elektriciteitsnet. Dat kunnen we als controlesignaal gebruiken. Dus als er over- of onderproductie is, kan de laadpaal zich daarop aanpassen.’

Er zijn dus mogelijkheden om de laadinfrastructuur in te richten op een manier die het elektriciteitsnet ondersteunt, in plaats van belast. Maar wie heeft de controle over flexibiliteit? Wie bepaalt hoe flexibiliteit wordt toegepast? Die vragen worden op 10 en 11 maart behandeld. De hoofdvraag van het Future of Charging Symposium is namelijk: who is in charge? ‘Een hele moeilijke vraag om te beantwoorden’, aldus Asare-Bediako. Maar daardoor niet minder belangrijk.