Hulpmiddel

Achitecture in Health pleit voor Empathische woningen

Dames leest krant in empathische woning

Haar ambities met Architecture in Health zijn niet gering. Lector Masi Mohammadi wil gebouwde omgevingen creëren die werken als hulpmiddel, stimulans en medicijn. “Gezondheid en welzijn hebben alles te maken met het huis waarin je woont, de wijk waarin je leeft en de sociale omgeving waarvan je deel

Bakstenen en sensoren

Bakstenen en sensoren. Kort gezegd zijn dat haar instrumenten om sociaal-intelligente woningen en wijken te helpen ontwikkelen. Masi Mohammadi: “Als het gaat om vragen als ‘Hoe zorgen we dat buren meer naar elkaar omkijken?’ Of ‘hoe ervaren mensen meer veiligheid op straat?’, zal ik met mijn achtergrond als bouwkundige uiteraard altijd een ruimtelijk antwoord geven.” 

Foto: Rene van den Burg

Over de muren heen

Maar in de manier waarop Mohammadi naar oplossingen toewerkt, kijkt ze over de muren van haar vakgebied heen. De samenstelling van haar onderzoeksteam verraadt dat al. Behalve bouwkundigen zijn er ook sociologen, psychologen, planologen, ethici en technici in vertegenwoordigd. Mohammadi: “Het DNA van mijn lectoraat is multidisciplinair; ik ben een voorstander van het verbinden van de verschillende domeinen.” Daarnaast werkt ze nauw samen met het werkveld. “Veelal wooncorporaties en woonzorgcentra; organisaties die mensen huisvesten of verzorgen die op sociaal, economisch, fysiek of mentaal gebied een achterstand hebben of kwetsbaar zijn.”

Eenzaam en alleen

Het is precies de doelgroep waar Mohammadi zich hard voor maakt. En van wie zij de kwaliteit van leven graag wil verbeteren. Die motivatie stamt nog uit de tijd dat ze als student bouwkunde in de buurt van een verpleeghuis woonde. “Ik zag de ouderen daar eenzaam en alleen in hun parkje buiten zitten. Wij studenten waren voor hen zo ongeveer de enige bezienswaardigheid in de buurt. Dat maakte indruk op mij.” 

We doen alles om te achterhalen wat mensen nodig hebben om zich veiliger, gezonder en gelukkiger te voelen in de wijk

Weten voor wie je bouwt

Het deed haar inzien dat de ruimtelijke omgeving een impact heeft op het menselijk welzijn. En je als bouwer dus nooit moet vergeten voor wíe je een woning of wijk ontwerpt. Zo kan het dat ze nu als lector Architecture in Health bouwkundige omgevingen helpt creëren die sociale interactie verbeteren, zelfredzaamheid bevorderen en leefbaarheid stimuleren. In die zin sluiten haar ambities en die van HAN Health naadloos op elkaar aan. “We vinden elkaar helemaal in ons streven om sociaal-economische gezondheidsverschillen te verkleinen”, beaamt ze. 

Gezondheidsproblemen voorkomen

Ze is bíjna zover dat ze een aantal resultaten kan overleggen. Mohammadi: “Binnenkort start de Limburgse wooncorporatie Domus met de bouw van een appartementencomplex voor ouderen. Ons onderzoeksteam dacht tijdens de ontwikkel- en ontwerpfase mee over bouwvolume, inrichting, lichtinval en de vraag of er op elke etage een gemeenschappelijke ruimte moest komen. Ook testten we de bouwplannen op gebruikersvriendelijkheid. Alles wijst erop dat door onze inbreng het ontwerp is verbeterd. Straks onderzoeken we wat het concreet heeft opgeleverd. En of we door de bouwkundige oplossingen en technologische toepassingen gezondheidsproblemen bij bewoners hebben weten te voorkomen.” 

Gelijke en gelukkige wijken

Een ander veelbelovend project is GeLIJK in Helmond. “Gemeente, zorginstellingen en wooncorporaties hebben ons erbij gehaald om onderzoek te doen naar de wijze waarop ze een slimme en gezonde wijk kunnen bouwen die in dienst staat van mensen met bijvoorbeeld een economische achterstand of een slechte gezondheid. We denken mee over manieren om informele mantelzorg in de wijk te faciliteren en contact in de buurt te bevorderen.” Daarbij kan ze veel putten uit de kennis die het lectoraat momenteel opdoet in de Empathische Woning en de 10 Empathic Living Labs. Daarin wordt geëxperimenteerd met loopbanden als alternatief voor een trap of lift, slimme sensoren in de vloer die opmerken wanneer iemand valt, of eetbare wanden die een gezond eetpatroon stimuleren. 

Empathie als kompas

In welk project of in welke wijk ze ook actief is, empathie vormt voor Mohammadi en het onderzoeksteam steeds de leidraad. “Het is ons kompas.” Dus betrekt ze bewoners in de verschillende onderzoeks-, ontwerp-, test- en evaluatiefasen. “Dat vind ik niet meer dan vanzelfsprekend.” Bovendien zijn er genoeg tools om die inclusie te organiseren. “Denk aan virtual reality, legosteentjes, foto’s, gesprekken... We doen alles om te achterhalen wat mensen nodig hebben om zich veiliger, gezonder en gelukkiger te voelen in de wijk. Als het moet duiken we zelfs voor een aantal dagen onder in een wijk om de sociale systemen te doorgronden.” 

Meer informatie over het onderzoeksprogramma Empathische Woning, de Living Labs en de technologische toepassingen? vind je op www.empathischewoning.nl