Gepast voor de klas door Jolien Wassink
Kiki (22) studeert aan de HAN in Nijmegen en is bezig met het behalen van haar tweedegraads bevoegdheid als Nederlands docent. In het verleden heeft ze haar haren al eens in verschillende onnatuurlijke kleuren gekleurd. Ook heeft Kiki tatoeages en piercings. Robin (17) is mijn leerling en studeert aan het Graafschap College. Ze heeft een goede kijk op hoe leerlingen over docenten denken en praten. Ik interview Kiki en Robin over het hebben van een niet-natuurlijke haarkleur, tatoeages én piercings in het onderwijs.
Kijken leerlingen op van jouw haren, tatoeages en piercings?
Kiki: “Nee, eigenlijk niet. Ze hebben in ieder geval niets naars gezegd. Ze vonden mijn tatoeages wel gaaf, ze vroegen zelfs of ze de mandala op mijn been mochten inkleuren.” Kiki lacht en voegt toe: “Dat hebben ze nog niet gedaan, maar misschien laat ik ze dat wel op mijn laatste stagedag doen.”
Robin: “Ik zou niet zomaar raar opkijken van tatoeages of piercings. Ik vind tatoeages vaak wel heel erg mooi, alleen in het gezicht niet. Ik vind dat er een beetje eng uitzien en het leidt af. Met een niet-natuurlijke haarkleur zal ik denk ik ook wel moeite hebben. Ik heb nog nooit een docent gehad met een niet-natuurlijke haarkleur, maar ik denk dat het heel afleidend werkt. Als je iemand met zuurstokroze haar voor mij zet, dan weet ik ook niet of ik dat serieus kan nemen.”
Denk je dat docenten geluk hebben als leerlingen en collega’s niets naars zeggen over hun uiterlijk wanneer dit iets afwijkt van een natuurlijk uiterlijk?
Kiki: “Geluk wil ik het niet noemen. Ik vind dat het normaal moet zijn. Ik snap gewoon niet dat een tatoeage of een haarkleur iets zegt over de docent die jij bent. Ik vind het juist heel erg goed voor leerlingen als zij de representatie van de samenleving kunnen zien in hun eigen docenten. Toen ik op de basisschool zat, had ik een docente die wel eens regenboogoogschaduw op had en wij vonden dat als kinderen super interessant en cool. Ik heb nu ook leerlingen in mijn klas zitten die gekleurd haar hebben en ik wil hen graag laten zien dat dit normaal is.”
Robin: “Leerlingen zeggen dat niet zomaar tegen een docent. Als u nu groen haar zou hebben, dan ga ik u nu niet afbranden. Ik ben wel echt een flapuit, dus het kan maar zo zijn dat ik daar dan per ongeluk wél een keertje iets over zeg. Ik weet wel vrij zeker dat er geroddeld gaat worden en dat leerlingen achter die docent zijn rug om grapjes gaan maken. Bijna elke docent wordt wel eens door het slijk gehaald.”
Als je een advies moet geven aan alle docenten in wording die hun haar in een niet-natuurlijke kleur willen verven, wat wil je dan meegeven?
Kiki: “Ik zou zeggen: gewoon doen.” Kiki lacht en voegt toe: “Ja, dat vind ik echt. Het leven is te kort om je in te houden voor andere mensen. Je moet doen waar jij zelf gelukkig van wordt. En ik begrijp het als anderen zich zorgen maken over professionaliteit, maar professionaliteit heeft niets te maken met een haarkleur of tatoeages. Ik kan wel begrijpen dat je niet zomaar met tatoeages in je gezicht voor de klas wordt gezet want het onderwijs is daar op dit moment nog niet klaar voor. Maar buiten dat om: doe wat je niet laten kunt.”
Robin: “Ik weet het niet. Ik zou het eigenlijk niet adviseren. Als docent ben je toch wel een soort visitekaartje denk ik en elke leerling moet zich op zijn gemak kunnen voelen bij de docent. Als je er dan heel uitgesproken uitziet, dan weet ik niet of dat kan. Als je een natuurlijk uiterlijk hebt, dan ziet dat er voor mij veiliger uit dan iemand met zuurstokroze haar. Maar iedereen moet uiteindelijk doen waar diegene zelf gelukkig van wordt.”
Nieuwsgierig geworden? Lees meer over de opleiding Leraar Nederlands
Dit bericht verscheen eerder in STUD, het blad dat gemaakt wordt door tweedejaarsstudenten Nederlands en voor alle studenten van de tweedegraads lerarenopleidingen van HAN Academie Educatie.