'Ik heb mijn routines tegen het licht gehouden met nieuwe inzichten'

Meino is opgeleid tot fysiotherapeut maar is daar slechts kort werkzaam in geweest. Al snel combineerde hij zijn werk in het onderwijs met een rol als (semi)professionele coach in het volleybal. “Zeker in het begin van mijn carrière benaderde ik alles nogal rationeel. Dat was – vooral ook als coach voor mijzelf – veilig. Gaandeweg merkte ik dat ik steeds meer belang hechtte aan het mentale deel. Ik selecteerde meer op ambitie, gedrevenheid en persoonlijkheid dan op technische kwaliteiten. Mentale weerbaarheid zag ik als iets dat steeds bepalender was voor winst en verlies. 

Op het niveau waar je competitie speelt, doet iedereen ongeveer hetzelfde. In mijn geval was dat de eredivisie, bij verschillende damesploegen in Nederland en België. Iedereen trainde circa 12 uur per week, had een fysiotherapeut en speelde ongeveer met dezelfde spelsystemen. Verloren we, dan was vaak de conclusie dat we mentaal niet goed genoeg waren. Dat kon ik benoemen, maar hoe gingen we dat verbeteren? Veel verder dan confronteren kwam ik niet. Een gesprekje hier en daar. Ik miste handvatten om dat structureel in mijn aanpak als trainer te verwerken. Mijn doel met de cursus was dan ook om met een gedegen plan de speelsters beter te kunnen begeleiden in het mentaal stabieler worden als sporter.” 

Sportpsychologie en Mentale Training A en B zijn intensieve cursussen met een divers deelnemersveld. Er nemen onder meer opleiders binnen defensie en politie, trainers en (top)coaches in opleiding van verschillende sporten deel. “Ik vergelijk het weleens met puppycursus. De hond leert niet, maar het baasje krijgt meer inzicht. Ondanks mijn berg ervaring sta je echt weer even stil bij een aantal belangrijke vragen. Bij mij was dat een trigger om weer eens goed te verwoorden wat kernwaarden voor mij zijn om op basis daarvan mijn begeleiding van sporters vorm te geven. Dat was even met de billen bloot.  

Ik wist dat doelen stellen belangrijk is, maar de meerwaarde ervan verbaasde me toch weer. Als je dat goed inpast in je training vergroot dat de kwaliteit ervan zoveel. Met het stimuleren van zelfreflectie werd me duidelijk dat ik het echt samen met de sporter wil doen. Kijk ik naar hoe ik dat deed, was ik toch meestal degene die uitlegde wat de beste manier was. Nu laat ik mijn sporters en studenten vragen stellen en zoeken we samen naar manieren om de antwoorden te vinden.” 

“Het begeleiden van sporters vind ik een van de leukste dingen in mijn werk. Het geeft voldoening als een sporter merkt dat er vooruitgang is, dat een sporter zijn doelen haalt. Mooi om zo samen te werken aan het bereiken van die maximale potentie. Met deze cursussen heb ik daar meer mogelijkheden voor gekregen. Heb ik ook mezelf weten te ontwikkelen. Sporters verdienen dat ook. Ze verdienen de beste begeleiding en die kan ik hen nu beter geven. Ik heb meer opties om uit te kiezen in de training en begeleiding die ik bied. Ik kan meer maatwerk leveren. 

Tegelijkertijd kijk ik nu ook met meer nuance naar bijvoorbeeld werkgerelateerde vragen van collega’s. In het onderwijs zijn die er genoeg. Met de opgedane kennis uit de cursussen kan ik ook in die context meer van waarde zijn. Ik ben meer een waarnemer geworden en minder een (voor)oordeler. Dat leer je ook in de cursus door de gesprekken die je met medestudenten aangaat. Zij komen uit een andere werkomgeving. Dat geeft zoveel meer inzicht in toepassingen van kennis die we aangereikt krijgen. Je komt echt uit je bubbel, in mijn geval een sportbubbel. Dat soort gesprekken leidt tot veel wederzijds respect.” 

“Iets wat me wist te verrassen is de eerlijkheid, de kwetsbaarheid van de cursusleiders. Zij geven praktijkvoorbeelden en in de praktijk lukt nu eenmaal niet alles. Ook zij komen soms niet tot resultaat. Het zijn niet alleen de succesverhalen. Dat maakt het veel leerzamer en geeft een veilig gevoel om ook je eigen gedachten te delen. De oprechte interesse van medecursisten helpt daar natuurlijk ook aan mee.” 

Meino heeft de cursus inmiddels afgerond. “Een boost om mezelf weer opnieuw uit te vinden, dat is het vooral geweest. Ik heb al mijn routines eens tegen het licht gehouden met de vele nieuwe inzichten die me zijn aangereikt. Ik ben echt weer aan het nadenken gezet, kijk weer kritisch naar mijn eigen handelen. Daar leer ik van. De feitelijke onderbouwing van een aantal theorieën is daarbij verfrissend geweest, omdat het helpt bepaalde processen beter te begrijpen. 

Een kant-en-klare oplossing om een succestrainer te worden is deze cursus niet. Dat kan ook niet. Je moet jezelf ontwikkelen met de kennis en vaardigheden die worden aangeboden. En die zijn er genoeg. Ik heb er in ieder geval veel aan gehad. Voor anderen: succes!”