Hoe ziet interprofessioneel leren en werken eruit in de praktijk?
Voor ons betekent het dat we vaker elkaars casussen bespreken en bewuster kijken naar wat we doen. We komen als team sneller bij elkaar om bewoners te bespreken. Welk beeld hebben we van een bewoner, wat zien we en wat betekent dat voor onze zorg? Hebben we misschien ondersteuning nodig? We praten daar onderling nu vaker over en dat helpt ons allemaal. Door interprofessioneel samenwerken zijn ook de lijntjes korter. We trekken sneller aan de bel bij een arts of psycholoog bijvoorbeeld.

Wat levert interprofessioneel leren en werken op?
Het heeft nog duidelijker gemaakt dat het belangrijk is je te blijven verplaatsen in de bewoner. De bewoner is de hoofdpersoon, hij of zij staat centraal. Wij kunnen van alles willen, maar is dat in het belang van de bewoner? Wat zou het met mij doen? Door deel te nemen aan het project zijn wij als team ons daar nog bewuster van geworden. Voor de bewoners leidt het tot meer rust omdat wij als team eromheen meer rust ervaren.

Kun je een voorbeeld geven van een mooi resultaat?
We hadden een bewoner met een hele drukke kamer. Ze sliep nauwelijks want ze was de hele nacht aan het rommelen. De familie wilde er in eerste instantie niets aan veranderen, zij wilden veel dingen laten staan als herinnering. Maar de drukke kamer deed de bewoner geen goed. We zijn met z’n allen gaan kijken en hebben erover gesproken: wat zou je er zelf van vinden om op zo’n kamer te slapen, wat zou je willen veranderen? Heel langzaam hebben we dat kunnen aanpassen. Omdat we het zo met elkaar bespraken, hebben we sneller een betere aanpak gevonden.

Wat zou je aanraden om te doen, of juist niet te doen?
In ons verpleeghuis werken we met karakteristieken. Daarmee brengen we onze bewoners in kaart. Het hele team vult de karakteristiek individueel in: hoe zie je deze bewoner, hoe

gaat het lichamelijk en geestelijk, is de bewoner verzorgd, hoe gaat eten en drinken? Sommigen vullen het heel uitgebreid in, anderen maar een stukje, maar zo ontstaat wel een goed beeld van hoe wij als team de bewoner zien. Vervolgens gaan we dat gezamenlijk bespreken. Als dan blijkt dat het team tegen bepaalde dingen aanloopt, pakken we dat sneller op. Ik denk dat we voorheen langer bleven observeren en zelf dingen uitprobeerden, voordat we in overleg gingen met elkaar of een andere collega vroegen mee te kijken. Dus het advies zou zijn om sneller aan de bel te trekken als je signalen in het team opvangt. Niet afwachten maar meteen de teamcoach inschakelen of de arts en de lijntjes heel kort houden.

Waar ben je het meest trots op?
Als ik naar mijn eigen team kijk, dan hebben we wel bereikt dat we sneller op een lijn zitten. Van moeilijk casussen hebben we veel geleerd. We moesten ook met z’n allen de knop omzetten. We willen vaak te veel, we vinden bijvoorbeeld dat je iedere dag moeten douchen, maar bij onze bewoners werkt dat niet zo. We moeten af en toe ook accepteren dat iets niet lukt. Je ziet dat het team in die bewustwording is gegroeid. Dat is mooi om te zien.

Waarom is interprofessioneel leren en werken belangrijk?
Je kunt het niet allemaal alleen. Het werk is hectisch en gecompliceerd. Hoe goed we het ook allemaal doen, soms heb je gewoon hulp nodig. Dan kan iemand van buiten jouw team je net dat duwtje geven waardoor je op het goede spoor komt.

Het kan ook helpen als iemand van buiten je erop wijst wat je allemaal al wél doet. Het is goed om dat met elkaar te delen en van elkaar te leren. Als we open gesprekken kunnen hebben met elkaar, dan is dat heel fijn werken.