Finalist Docent van het Jaar "Ik ben niet bang om in het diepe te springen"
Lesgeven aan de HAN. Wat leer je daar zelf van? Waarom doe je het, en wat geef je mee aan studenten? Karen Lips, finalist in de Docent van het Jaar-verkiezing, doet graag een boekje open. We stellen haar 25 vragen, allereerst over wat ze heeft geleerd: van de finale en in haar werk als docent.
Stel je even aan ons voor!
Ik ben Karen Lips, docent Voeding en Diëtetiek bij de HAN. Ik ben een generalistische docent: ik doe veel coaching-projecten, geef praktijklessen rondom communicatie en ben studieloopbaanbegeleider van zowel 2e-, 3e- als 4e-jaarsstudenten.
Waar maak je je sterk voor?
Ik span me in om programmatisch toetsen en ervaringsleren te implementeren in de opleiding. Deze onderwijsbewegingen breng ik op gang en houd ik in beweging.
Je deed mee aan de Docent van het Jaar-verkiezing, vertel!
Het ISO, de grootste landelijke studentenorganisatie van Nederland, organiseerde voor de 5e keer deze contest onder docenten van hogescholen en universiteiten. Ik was finalist; collega-docent Jessica Zweers werd uiteindelijk winnaar.
Wat breng je mee als finalist?
Deze reis naar de finale heeft er voor gezorgd dat je echt nadenkt over: wie ben ik, wat kan ik? Waarom ben ik van meerwaarde voor de HAN en haar studenten? Waar staat goed onderwijs voor? Mooie, reflecterende (levens)vragen.
Wat heb je opgestoken van de overige finalisten?
Van Arianna Pranger heb ik geleerd hoe zij als docent met nog weinig onderwijservaring op zoek gaat naar andere werkvormen, en hoe dit past binnen het apothekersvak. Machiel Blok heeft laten zien hoe je met spelelementen je lesdoelen kan bereiken, Jessica Zweers is heel inhoudsdeskundig en ondersteunt ook andere opleidingen met onderwijsvernieuwingen.
Je staat al 16 jaar voor de klas op de HAN. Schets eens hoe je je hebt ontwikkeld?
Ik ben gaan groeien van ruimte die ik kreeg en van het vertrouwen. Als je vertrouwen geeft, krijg je lef terug. Mijn leidinggevenden hebben mij altijd gesteund in wat ik deed, daardoor durfde ik ook kansen te pakken. Ik ben niet bang om in het diepe te springen. Van elke keuze en van elke ervaring leer je iets. Soms iets positiefs en soms iets negatiefs.
Geen enkel studiejaar mag hetzelfde zijn. Ieder studiejaar bedenk wat ik aankomend jaar ga doen wat het anders en dynamischer maakt dan het jaar daarvoor. Zo participeerde ik in een lectoraat, heb daarna 7 jaar een leidinggevende rol gehad, participeer ik nu in 2 lectoraten en ben ik mij onderwijskundig meer gaan ontwikkelen. Zo heb ik on the job veel geleerd en cursussen gevolgd over didactiek, pedagogiek en toetsing.
De HAN geeft jou de ruimte, vertelde je net. Open up new horizons! Welke mogelijkheden heb jij gekregen?
De HAN voelt voor mij als een grote speeltuin, er is zoveel te leren en te ontwikkelen. Je kunt cursussen volgen, zelf etalage-bijeenkomsten organiseren, et cetera. Dat zorgt voor een groter netwerk. En als je een netwerk hebt, kun je gaan verbinden en veel meer samen leren, reflecteren en ontwikkelen.
Wat zou je het huidige College van Bestuur adviseren?
In het hoger onderwijs hebben we vaak te maken met kwantitatieve parameters, rangorde in de Keuzegids, winnaars en verliezers bij ISO, et cetera. Aan de ene kant geven cijfers en rangorde duidelijkheid, dus ik snap dat we het nodig hebben. Maar aanvullend kwalitatief onderzoek en het verhaal achter de cijfers is minstens zo spannend en geeft een veel rijker beeld. Meer sturen op kwalitatieve output en kwaliteit en minder op cijfers, zou ik zeggen.
